KRIEBELS EN MISSELIJKHEID EN AL

Ja ik twijfel wel eens. Vooral als ik niet goed voel welke kant het uit gaat. Het liefste wil ik nu weten hoe het plaatje er straks uit komt te zien. Want dan werk ik daarnaar toe. Het interessante hieraan is dat ik alleen twijfel heb bij dingen die ik nog niet zo vaak heb gedaan. Als het gaat om mijn tekeningen maken weet ik prima dat ik met, waarschijnlijk een lekkere omweg, precies bij dat plaatje uitkom waar ik gelukkig van word. Alleen is het sprake van iets nieuws, zoals het inrichten van een nieuwe site of het maken van een nieuwe workshop, dan is twijfel een vaste fase in het proces.

En dat is het mooiste, dat weet ik nu. Ik hérken de twijfelfase nu eindelijk. En weet ik uit ervaring dat doorgaan en beginnen het beste is. En dan vanuit daar kan ik aanpassingen doen. Echt dat kan! Dus begin. Doe het. Nu.

Eerlijk, ik merkte eerst niet dat het om twijfel ging; het bang zijn om de verkeerde keuze te maken.  Wel was ik me erg bewust van het gevolg: volledige impasse. Ik dééd niks. In mijn hoofd was ik van alles aan het bedenken. Doordenken en vormgeven. En daar bleef het. Met veel open stukken en veel te maken keuzes. Maanden. En ook al was ik op andere fronten actief en kreeg ik dingen gedaan, het onderwerp in kwestie zat in mijn hoofd. Het zat daar: te wezen.

En dan was het wachten op een ogen-dicht-en-ik-doe-het-moment. Met dat dappere stemmetje dat alles wat fout kan gaan heeft weggeredeneerd. En dan hakkelend beginnen. Hoe blij ik ook ben met dat stemmetje, die wachtfase vind ik niks. Die duurt me te lang. De impasse geeft me een gevoel van frustratie, want ik weet immers dat ik het kan. Met dit gegeven heb ik bedacht dat ik me ga voorbereiden op dit soort situaties. De impasse. De twijfel. De keuzes.

En daarbij hoort vooral de vraag: wat heb ik nodig om te kunnen starten? Al snel had ik een deze lijst:

♥ Een paar dagen zonder afspraken

♥ Een vriendin waarmee ik de keuzes/mijn twijfel/mijn gedachten orden en bespreek

♥ Een reminder dat ik het beste NU kan beginnen

♥Een reminder voor alles-komt-goud

♥ Een boksoefening in mijn workout

Daarna heb ik deze in volgorde gezet en gevisualiseerd. Eerst een paar keer boksen. Ik boks dan al mijn twijfels en hetgeen mij tegenhoud weg en kapot. De teksten die ik als reminder wil hebben hang ik dan achter mijn computer, zodat ik ze vaak lees. Ik plan tijd om me op dit stuk werk te concentreren. En vlak daarvoor plan ik een afspraak met een vriendin waarbij ik haar vooraf laat weten hulp nodig te hebben. Zodat zij ook weet dat we iets te doen hebben en daarmee voorkom ik mijn terugkrabbelen en dat we op dat moment alleen maar koffiedrinken en lekker keuvelen.  

Het is de ultieme manier van mijzelf helpen verder te komen. Wellicht eerst met veel moeite en een omweg. Ok. Dat is dan zo.

Heb jij wel eens ‘last’ van twijfel. En wat doe je dan? Weet dat het vooraf uitdenken van een plan je enorm kan helpen. Met het maken van het lijstje als start. En visualiseer dan ook hoe die stappen eruit zien en welke volgorde belangrijk is. Je hersen zijn dan getraind om de situatie te herkennen en te handelen zoals jij je hebt voorgenomen. De kans dat je behaalt wat je wilt, is hiermee aanzienlijk vergroot. Dus eigenlijk zorgt het herkennen van je twijfel dat je dingen gaat overwinnen.